AZİZ TEODOROS
Aziz Teodoros Roma kralı Likinos döneminde yaşamıştır. ( İ.s. 320).
Kökeni Ege bölgesinden idi ancak yaşamını Pontus’us Ereğli bölgesinde komutan olarak geçirmekteydi. Aziz gerçektende çok büyük bilgilere sahip ve hristiyanlığın gerektirdiği şekilde yaşayan bir adam olduğundan herkes ona hayrandı. Kral onun bilgilerini ve delikanlılığını göz önüne alarak Ereğli bölgesinin yönetimini ona verdi ancak ne varki kral azizin bir Hristiyan olduğunu bilmiyordu. Ereğli’nin yönetimini eline aldığında herkese Histiyanlığı eğitmeye başladı. Her gün bir çok kişi vaftiz olmak için can atıyordu. Kısa bir zaman içerisinde bütün şehir neredeyse Hristiyan olmuştu. Kral sevgili komutanının bir Hristiyan olduğunu öğrendiğinde çok üzüldü ama genede ona bir şans tanımak istedi. Böylece bir kaç askeriyle beraber azize bir mektup göndererek onu Romaya davet etti. Mektupta ikisinin birlikte putlara adak adıyacaklarını ve halkın onları görüp tanrılara inanacağı yazıyordu. Teodoros o anda Mesih İsa’yı ve inancını kabullenme zamanının geldiğini anladı. Teodoros krala mektup yazarak onu Ereğli’ye davet etti. Yanında Ereğli’de adak kesmeleri için de en büyük tanrıların putlarını getirmesini istedi. Bunu yapmaktaki amacı kendi şehrinde şehit olmak ve oradaki Hristiyanlara cesaret vermekti. Mektubtan dolayı çok sevinen Likinos hemen yanındakilerle bereber Teodorosun şehrine doğru yanlarına aldıkları altın tanrı putlarıyla beraber yola çıktılar. Kral şehre yetişmeden önce aziz Tanrı’ya dua etti:
- Tanrım senin ismini kabullenmem için bana cesaret ver. Kralın acımasızlığı karşısında korkak duruma düşmeyeyim.
Daha sonra aziz resmi kıyafetlerini giyerek kralı karşılamaya çıktı:
- Selam olsun sana büyük kral!
- Selam olsun Teodore!
Aziz selamlaşmadan sonra kraldan putları alarak adakların gerçekleştirileceği sabaha kadar evine koydu. Aynı gece aziz altın putları ufak parçalara ayırarak fakirlere dağıttı. Sabah olduğunda ise kral azizi çağırarak halkın önünde putlara adak dilemesini istedi. Tam o sırada kralın yanında gelen yüzbaşılarından bir tanesi kralın yanına gelerek ona:
- Kralım bu adam sizi aldattı. Dün gece tanrılarımızı ufak parçalara ayırarak onları fakirlere dağıttı.
Kral sessiz bir şekilde Teodoros’a döndü ve baktı.
- Kralım eğer inandığın bu tanrılar gerçek olsaydılar öncelikle kendilerini kororlardı daha sonrada onlara zarar verdiğimden beni cezalandırırlardı. Ancak ne varki paramparçe oldular çünkü onlar yalnızca puttu ve altından yapılmıştı. Putlara inanarak aptal olma yalnızca Mesih İsa’ya inan!
Kral bunlara sinirlenerek azizin işkenceye tabi tutulmasını emretti. İki asker azizi bir direğe bağlayarak ona kamçılarla vurmaya başladılar. Daha sonra azizin derisini demir tırnaklarla yüzmeye başladılar ve acısını çoğaltmak içinde yanan meşalelerle yaralarını yaktılar. Aziz işkencelere boyun eğmiyor Tanrı’ya onun ismini insanlar arasında kabullenme şansına ulaşabildiğinden şükr ediyordu. Daha sonra azizi hapishanenin en karanlık odasına kilitlediler ve orada onu ölmesi için aç ve susuz bıraktılar. Bütün bunlara rağmen aziz Tanrı sayesinde ölmek yerine sürekli iyileşiyor ve Tanrı’nın ismini her yerde kabullenmek için güç kazanıyordu. Bu yüzden komutan Teodoros’un inandığı Tanrı Mesih İsa gibi çarmıha gerilmesini emretti. Askerler azizi alarak acı çekmesi için onu çarmıha gerdiler. Acımasız işkenceciler azizin korkunç acılar öekmesi için bir okla karnını deldiler ve bazı gençler oklarıyla azizin yüzüne nişan alarak gözlerini çıkardılar. Gece olduğunda azizi haçın üzerinde bırakıp oradan ayrıldılar. O gece çarmıhın üzerinde bulunan azize bir melek göründü. Önce azizi çarmıhtan indirdi ve ardından tüm yaralarını iyileştirerek ona şunları söyledi:
- Teodoros Tanrı’nın cesur askeri sana selam olsun! Efendimiz senin cesaretini ve inancını gördü ve bu yüzden seni en pahalı hediye ile ödüllendirecek. Yarın şehitlik tacını takacaksın!
Teodoros meleğin getirdiği bu habere çok sevinerek Tanrı’ya şükr etti. Sabah olduğunda kral iki askere Antioxos ve Patrikios’a gidip azizin bedenini çarmıhtan indirmelerini ve hristiyanların onu bulamamaları için göle atmalarını emretti. O sırada fanatik bir putperest Teodoros yğzğnden bütün şehrin Hristiyan olduğunu söyledi. Bu nedenle kraldan izin alan fanatikler azizi öldürmek için halkı eğittiği yere gittiler. Orada askerler tarafından tutuklanan Teodoros halkın tepkisini görünce onlara kesinlikle askerlerin işine karışmamalarını ve onu memleketine gömmelerini istedi. Aziz cesaret içerisnde eğildi ve askerler azizin kafasını kestiler. Azizin vefatından sonra Hristiyanlar azizi doğduğu yer olan Efhaita’da ona layık bir şekilde toprağa verdiler. O zamandan sonra bir çok mucize gerçekleşti. Aziz vefatından sonra bir çok kez atının üzerinde kıyafetiyle Hristiyanlara cesaret vermek için onlara gözüktü. Aziz Teodoros’un yortusu kilisemiz tarafından her sene 8 Şubat’ta anılmaktadır.
- Tanrım senin ismini kabullenmem için bana cesaret ver. Kralın acımasızlığı karşısında korkak duruma düşmeyeyim.
Daha sonra aziz resmi kıyafetlerini giyerek kralı karşılamaya çıktı:
- Selam olsun sana büyük kral!
- Selam olsun Teodore!
Aziz selamlaşmadan sonra kraldan putları alarak adakların gerçekleştirileceği sabaha kadar evine koydu. Aynı gece aziz altın putları ufak parçalara ayırarak fakirlere dağıttı. Sabah olduğunda ise kral azizi çağırarak halkın önünde putlara adak dilemesini istedi. Tam o sırada kralın yanında gelen yüzbaşılarından bir tanesi kralın yanına gelerek ona:
- Kralım bu adam sizi aldattı. Dün gece tanrılarımızı ufak parçalara ayırarak onları fakirlere dağıttı.
Kral sessiz bir şekilde Teodoros’a döndü ve baktı.
- Kralım eğer inandığın bu tanrılar gerçek olsaydılar öncelikle kendilerini kororlardı daha sonrada onlara zarar verdiğimden beni cezalandırırlardı. Ancak ne varki paramparçe oldular çünkü onlar yalnızca puttu ve altından yapılmıştı. Putlara inanarak aptal olma yalnızca Mesih İsa’ya inan!
Kral bunlara sinirlenerek azizin işkenceye tabi tutulmasını emretti. İki asker azizi bir direğe bağlayarak ona kamçılarla vurmaya başladılar. Daha sonra azizin derisini demir tırnaklarla yüzmeye başladılar ve acısını çoğaltmak içinde yanan meşalelerle yaralarını yaktılar. Aziz işkencelere boyun eğmiyor Tanrı’ya onun ismini insanlar arasında kabullenme şansına ulaşabildiğinden şükr ediyordu. Daha sonra azizi hapishanenin en karanlık odasına kilitlediler ve orada onu ölmesi için aç ve susuz bıraktılar. Bütün bunlara rağmen aziz Tanrı sayesinde ölmek yerine sürekli iyileşiyor ve Tanrı’nın ismini her yerde kabullenmek için güç kazanıyordu. Bu yüzden komutan Teodoros’un inandığı Tanrı Mesih İsa gibi çarmıha gerilmesini emretti. Askerler azizi alarak acı çekmesi için onu çarmıha gerdiler. Acımasız işkenceciler azizin korkunç acılar öekmesi için bir okla karnını deldiler ve bazı gençler oklarıyla azizin yüzüne nişan alarak gözlerini çıkardılar. Gece olduğunda azizi haçın üzerinde bırakıp oradan ayrıldılar. O gece çarmıhın üzerinde bulunan azize bir melek göründü. Önce azizi çarmıhtan indirdi ve ardından tüm yaralarını iyileştirerek ona şunları söyledi:
- Teodoros Tanrı’nın cesur askeri sana selam olsun! Efendimiz senin cesaretini ve inancını gördü ve bu yüzden seni en pahalı hediye ile ödüllendirecek. Yarın şehitlik tacını takacaksın!
Teodoros meleğin getirdiği bu habere çok sevinerek Tanrı’ya şükr etti. Sabah olduğunda kral iki askere Antioxos ve Patrikios’a gidip azizin bedenini çarmıhtan indirmelerini ve hristiyanların onu bulamamaları için göle atmalarını emretti. O sırada fanatik bir putperest Teodoros yğzğnden bütün şehrin Hristiyan olduğunu söyledi. Bu nedenle kraldan izin alan fanatikler azizi öldürmek için halkı eğittiği yere gittiler. Orada askerler tarafından tutuklanan Teodoros halkın tepkisini görünce onlara kesinlikle askerlerin işine karışmamalarını ve onu memleketine gömmelerini istedi. Aziz cesaret içerisnde eğildi ve askerler azizin kafasını kestiler. Azizin vefatından sonra Hristiyanlar azizi doğduğu yer olan Efhaita’da ona layık bir şekilde toprağa verdiler. O zamandan sonra bir çok mucize gerçekleşti. Aziz vefatından sonra bir çok kez atının üzerinde kıyafetiyle Hristiyanlara cesaret vermek için onlara gözüktü. Aziz Teodoros’un yortusu kilisemiz tarafından her sene 8 Şubat’ta anılmaktadır.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder